माझी मुक्ताई मुक्ताई
दहा वर्साचं लेकरू
चांगदेव योगियानं
तिले मानला रे गुरू
दहा वर्साचं लेकरू
चांगदेव योगियानं
तिले मानला रे गुरू
“अरे संन्याश्याची पोरं”
कुनी बोलती हिनई
टाकीदेयेलं पोराचं
तोंड कधी पाहू नई
कुनी बोलती हिनई
टाकीदेयेलं पोराचं
तोंड कधी पाहू नई
“अरे असं माझं तोंड
कसं दावू मी लोकाले?”
ताटीलायी ग्यानदेव
घरामदी रे दडले
कसं दावू मी लोकाले?”
ताटीलायी ग्यानदेव
घरामदी रे दडले
उबगले ग्यानदेव
घडे असंगाशी संग
कयवयली मुक्ताई
बोले ताटीचे अभंग
घडे असंगाशी संग
कयवयली मुक्ताई
बोले ताटीचे अभंग
घेती हिरिदाचा ठाव
ऐका ताटीचे अभंग
एकाएका अभंगात
उभा केला पांडुरंग
ऐका ताटीचे अभंग
एकाएका अभंगात
उभा केला पांडुरंग
गह्यरले ग्यानदेव
डोये गेले भरीसनं
असा भाग्यवंत भाऊ
त्याची मुक्ताई बहीन
डोये गेले भरीसनं
असा भाग्यवंत भाऊ
त्याची मुक्ताई बहीन
कवियित्री – बहिणाबाई चौधरी
No comments:
Post a Comment